Σύμφωνα με την με υπ’ αριθ. 296/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ηρακλείου, οι αντενάγοντες δεν έχουν οποιαδήποτε αξίωση κατά του πωλητή οριζόντιας ιδιοκτησίας από την μη τακτοποίηση των πολεοδομικών αυθαιρεσιών αυτής, καθόσον κατά τον χρόνο που προέβησαν στην αγορά της δεν είχε καν ψηφιστεί και δεν ίσχυε ο νόμος 4014/2011 και συνεπώς, δεν είναι δυνατόν οι πωλητές να ανέλαβαν μία υποχρέωση που δεν υφίστατο.
Αναφορικά με την μειωμένη έκταση του πωλούμενου ακινήτου, η απόφαση δέχτηκε ότι ουδεμία αξίωση γεννάται υπέρ των αγοραστών καθόσον αυτοί απέβλεψαν στην αγορά του ως ενιαία έκταση ανεξάρτητα από το ακριβές εμβαδό του. Η παραδοχή αυτή απηχεί την ορθή ερμηνεία της διάταξης του άρθρου 550 ΑΚ που ορίζει ότι αν ο πωλητής ακινήτου διαβεβαίωσε τον αγοραστή ότι το ακίνητο έχει ορισμένη έκταση, ευθύνεται όπως και για συμφωνημένη ιδιότητα. Συνεπώς η μειωμένη έκταση του ακινήτου σε σχέση με αυτή που διαβεβαίωσε ο πωλητής, δεν συνιστά νομικό ελάττωμα, αλλά έλλειψη συμφωνημένης ιδιότητας (ΕφΑθ 1032/2003 ΕλλΔνη 2004, 220).
Σε κάθε δε περίπτωση ο αγοραστής πρέπει να αποδείξει ότι ο πωλητής γνώριζε ότι το μείζον ακίνητο είχε μικρότερη επιφάνεια και ότι η παραπάνω μνεία στο πωλητήριο συμβόλαιο για την έκταση του ακινήτου τέθηκε ακριβώς για να τον παραπλανήσει και με πρόθεση να τον βλάψει, προκειμένου να καταβάλει υψηλότερο τίμημα, όπερ δεν συμβαίνει όταν αφενός το τίμημα ορίστηκε ενιαίως, χωρίς καμία ένδειξη για την κατά τετραγωνικό μέτρο αξία αυτού και αφετέρου η στο ένδικο συμβόλαιο περιγραφή κατ` έκταση αποτελεί επανάληψη αυτού στους προαναφερθέντες τίτλους.