Την αποκλειστική υπαιτιότητα του αθλητικού σωματείου και του προστηθέντος αυτού διευθυντή – υπευθύνου λειτουργίας πίστας προορισμένης για ψυχαγωγία με βενζινοκίνητα αυτοκινητίδια ανοιχτού τύπου («καρτ»), για τραυματισμό που έλαβε χώρα στην εν λόγω πίστα, αναγνώρισε το Μονομελές Εφετείο Πατρών (ΜονΕφΠατρ 243/2021), καταδικάζοντας αμφότερους τους εναγομένους στην καταβολή εις ολόκληρον ο καθένας στον ενάγοντα αποζημίωσης και χρηματικής ικανοποίησης, λόγω ηθικής βλάβης.
Πιο συγκεκριμένα, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο δέχτηκε ότι αποκλειστικά υπαίτιοι για το ατύχημα είναι το σωματείο, στο οποίο ανήκε η εν λόγω πίστα, η οποία λειτουργούσε χωρίς νόμιμη άδεια και ο υπ’ αυτού προστηθείς υπεύθυνος λειτουργίας της πίστας και διευθυντής της.
Η υπαιτιότητα του σωματείου, ως ιδιοκτήτη της πίστας, κρίθηκε ότι συνίσταται στο γεγονός ότι λειτουργούσε την πίστα, την οποία διέθετε ελεύθερα στο κοινό, χωρίς την απαιτούμενη άδεια, για την έκδοση της οποίας απαιτείται προηγούμενος έλεγχος κι έγκριση της ορθής και σύννομης λειτουργίας της εγκατάστασης.
Η υπαιτιότητα του διευθυντή – υπευθύνου λειτουργίας της πίστας, στον οποίο είχαν ανατεθεί τα καθήκοντα σχετικά με τη διαμόρφωση, την επίβλεψη και την ευθύνη λειτουργίας της τελευταίας, συνίσταται, κατά τη κρίση του δικαστηρίου, στο γεγονός ότι αφενός δεν έλαβε κανένα προστατευτικό μέτρο ασφάλειας για τους κινούμενους με οχήματα στην πίστα πελάτες, αφετέρου δε, αν και γνώριζε ότι δεν υπήρχε η απαιτούμενη άδεια λειτουργίας της πίστας, παρ’ όλα αυτά έθεσε σε λειτουργία την εγκατάσταση, ενώ, αντίθετα, θα έπρεπε να μην επιτρέπει τη χρήση της πίστας έως ότου ληφθεί η απαιτούμενη νόμιμη άδεια για την ασφαλή χρήση της.
Όσον αφορά στη συνυπαιτιότητα του ενάγοντος στην πρόκληση του ατυχήματος, το δικαστήριο απέρριψε ως αβάσιμους τους σχετικούς ισχυρισμούς των εναγομένων, τονίζοντας πως ο ενάγων κινείτο στην πίστα με κανονική ταχύτητα, έχοντας διανύσει μόλις εβδομήντα μέτρα πορείας, η δε ανατροπή του οχήματος του και ο εξ αυτής τραυματισμός του προήλθε αποκλειστικά και μόνο από την κακή διαμόρφωση του χωμάτινου οδοστρώματος της πίστας.
Κατόπιν τούτων, το δικαστήριο καταδίκασε τους εναγόμενους στην καταβολή αποζημίωσης και χρηματικής ικανοποίησης, για τον υπολογισμό του ύψους της οποίας έλαβε υπόψη, μεταξύ άλλων, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα το ατύχημα, την αποκλειστική υπαιτιότητα των εναγομένων, το είδος και την έκταση της σωματικής βλάβης του ενάγοντος, του σωματικού πόνου που υπέστη και της ψυχικής και σωματικής ταλαιπωρίας του λόγω της χειρουργικής επέμβασης στην οποία υποβλήθηκε, σε συνδυασμό με το άγχος του για τις πιθανές επιπλοκές στην υγεία του.
