Τροχαίο ατύχημα κατά την μετάβαση στην εργασία, θεωρείται ως ατύχημα εντός εργασίας, εφόσον υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ ατυχήματος και εργασίας.
Με την υπ’ αρ. 8452/2020 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών έγινε δεκτή η προσφυγή κατά απόφασης της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής του Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ., με την οποία απορρίφθηκε ο χαρακτηρισμός του τροχαίου ατυχήματος του προσφεύγοντος ως ατύχηματος εντός εργασίας.
Ως εργατικό ατύχημα θεωρείται κάθε βίαιο συμβάν, το οποίο προκάλεσε θάνατο ή αναπηρία, που παρακωλύει την εργασία και το οποίο επήλθε κατά την εκτέλεση της εργασίας ή εξ αφορμής αυτής, τελεί δε προς αυτήν, άμεσα ή έμμεσα, σε σχέση αιτίου και αποτελέσματος (ΣτΕ 1727/2016, 1291/2015, 3009/2005, 1692/2003, 3280/1992 Ολ., πρβλ. ΣτΕ 1549/2013, 3485/2011 κ.ά.)· υφίσταται, δηλαδή, στη συγκεκριμένη περίπτωση αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της εργασίας και του ατυχήματος (ΣτΕ 1291/2015, 2394/1991).
Περαιτέρω, ως ατύχημα με το χαρακτήρα αυτόν θεωρείται και το επισυμβάν, υπό ανάλογες συνθήκες, κατά τη μετάβαση του ασφαλισμένου στον τόπο της εργασίας του ή την αποχώρησή του από αυτόν, αρκεί να υφίσταται, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ εργασίας και ατυχήματος (ΣτΕ 3785/2014, 454, 1549, 4299/2013, 1012/2003, 5446/1995,575/1993, 2574, 394/1992, 3475/1987 κ.ά.).
Ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να καταθέτει εντός ορισμένου χρόνου και ενώπιον του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, πίνακες, που μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν τον τόπο εργασίας των εργαζομένων καθώς και το ωράριο εργασίας τους, ενώ η ορθότητα των ανωτέρω στοιχείων των εργαζομένων, όπως και η μεταβολή αυτών, αποτελούν ευθύνη του εργοδότη.
Η Τοπική Διοικητική Επιτροπή του Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. (καθ’ ού Οργανισμός) έσφαλε, λαμβάνοντας υπόψη τον αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ του ατυχήματος και της εργασίας, επικαλούμενη την δήλωση του εργοδότη του προσφεύγοντος, σχετικά με τον τόπο εργασίας του και το ωράριό του, καθώς αυτή τελικώς απεδείχθη ανακριβής.
Συγκεκριμένα, η κατά το άρθρο 16 του ν. 2874/2000 αναγραφή στις καταστάσεις προσωπικού της εργοδότριας εταιρείας, ότι τόπος εργασίας του προσφεύγοντος είναι η … , δεν αποκλείει την παράλειψη αναφοράς μεταβολής του τόπου εργασίας εκ μέρους της εταιρείας, στην οποία ανήκει και η ευθύνη για την δήλωση των σχετικών μεταβολών των στοιχείων των εργαζομένων της. Εξάλλου, η επικαλούμενη από το Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ κατάσταση προσωπικού της εργοδότριας εταιρείας, η οποία αναγράφει ότι ο προσφεύγων εργάζεται στην …, έρχεται σε αντίθεση με την ανωτέρω δήλωση της εταιρείας στην αναγγελία εργατικού ατυχήματος, στην οποία δηλούται ότι το ατύχημα συνέβη στην …, κατά την προσέλευση στην εργασία και δη στα γραφεία της εταιρείας στο … .
Περαιτέρω, η φύση της εργασίας του προσφεύγοντος ως πωλητή, όπως προκύπτει και από την προσκομιζόμενη σύμβαση εργασίας του με την εταιρεία, επιτάσσει ευελιξία ωραρίου, και, ως εκ τούτου, η προκύπτουσα από τα προσκομιζόμενα έγγραφα διαφορά κατά μία ώρα στην έναρξη και την λήξη του ωραρίου εργασίας του (σε σχέση με το ωράριο εργασίας που προβάλλει ο προσφεύγων), παρίσταται εύλογη.
Εν όψει αυτού, το ατύχημα του προσφεύγοντος συνέβη εντός ευλόγου χρόνου που απαιτείται κατά τα κοινώς γνωστά για να μεταβεί ο προσφεύγων από τον τόπο του ατυχήματος στον τόπο εργασίας του κατά τις πρωινές ώρες αιχμής.
Υπό τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο κρίνει ότι, στην προκειμένη περίπτωση, υφίσταται αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ εργασίας και ατυχήματος κατά την μετάβαση του ασφαλισμένου στον τόπο της εργασίας του.
Συνεπώς, η προσβαλλόμενη απόφαση της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής, η οποία έκρινε ότι το ατύχημα έλαβε χώρα εκτός εργασίας είναι εσφαλμένη και πρέπει να ακυρωθεί.
