Η λύση του γάμου είναι εφικτή είτε με διαζύγιο κατ’ αντιδικία, όταν για την διατροφή, την επιμέλεια των τέκνων, την περιουσία του ζεύγους, υπάρχει διαφωνία μεταξύ των συζύγων είτε με συναινετικό διαζύγιο, στην περίπτωση που οι σύζυγοι δύνανται να διευθετήσουν τα παραπάνω ζητήματα που προκύπτουν από την λύση του γάμου τους.
Ωστόσο, η πλέον συμφέρουσα διαδικασία για την οριστική λύση του γάμου, από άποψη κόστους και χρόνου, είναι το συναινετικό διαζύγιο, ειδικά μετά την πρόβλεψη του νόμου για την έκδοση του μόνο από συμβολαιογράφο και όχι από τα δικαστήρια.
Μετά την μη εμπλοκή των δικαστηρίων στην έκδοση του συναινετικού διαζυγίου, η επιλογή συμβολαιογράφου και δικηγόρων με ειδικές γνώσεις και εμπειρία επί του θέματος είναι απαραίτητη και πολλές φορές κρίσιμη.
Στην περίπτωση της αντιδικίας, το σύνηθες είναι να κατατίθενται από τη μία πλευρά αίτηση ασφαλιστικών μέτρων επικοινωνίας με τα τέκνα και από την άλλη πλευρά αίτηση ασφαλιστικών μέτρων διατροφής.
Μετά την προσωρινή δικαστική προστασία κατατίθενται αγωγές για α) την επιμέλεια, επικοινωνίας και διατροφή των τέκνων β) διαζυγίου και γ) διεκδίκηση των αποκτημάτων (περιουσία), τα οποία αποκτήθηκαν κατά τη διάρκεια του γάμου. Καθίσταται έτσι σαφές ότι στις περιπτώσεις της αντιδικίας, μπορεί να λάβουν χώρα από τρεις έως και πέντε συζητήσεις αγωγών-αιτήσεων ενώπιον των δικαστηρίων, οι δε εν λόγω αντιδικίες διαρκούν έως και τρία με τέσσερα, ειδικά αν υπάρξει προσφυγή στο Εφετείο από κάποια πλευρά.
Ο συναινετικός τρόπος λύσης του γάμου αποτελεί πλέον, ειδικά μετά το ν. 4509/2017, (σύμφωνα με το άρθρο 22 του οποίου, ο γάμος λύνεται πλέον όχι με δικαστική απόφαση αλλά με συμβολαιογραφική πράξη, αντίγραφο της οποίας κατατίθεται στο ληξιαρχείο, όπου έχει καταχωρισθεί η σύσταση του γάμου) τον πιο απλό, γρήγορο και οικονομικό τρόπο για τη λύση του γάμου, καθώς μέσω της διαδικασίας αυτής διευθετούνται όλα τα ζητήματα που άπτονται των προσωπικών και περιουσιακών σχέσεων των συζύγων, αλλά και των σχέσεων των γονέων με τα τέκνα τους (επιμέλεια, επικοινωνία, διατροφή) και μάλιστα σε μόλις δέκα ημέρες από την υπογραφή της συμφωνίας των συζύγων.
Επιπλέον, εκτός του οικονομικού κόστους, με τη διαδικασία αυτή αποφεύγεται και το ψυχολογικό κόστος που συνήθως εμπεριέχουν οι συνεχείς αντιδικίες.
Η διαδικασία του συναινετικού διαζυγίου χρειάζεται περίπου είκοσι με τριάντα ημέρες και περιλαμβάνει τα εξής στάδια:
- Συμφωνία μεταξύ των συζύγων, ενδεχομένως με τη βοήθεια δικηγόρου για τα ζητήματα που προαναφέρθηκαν.
- Προσκόμιση των δικαιολογητικών που εκτίθενται κατωτέρω στους δικηγόρους
- Εκπόνηση των συμφωνητικών από τους δικηγόρους (στα οποία περιλαμβάνονται η δήλωση βούλησης για συναινετική λύση του γάμου, οι συμφωνίες αναφορικά με την περιουσιακή κατάσταση των συζύγων, και αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα συμφωνία σχετικά με την επιμέλεια και των επικοινωνία των τέκνων με τους γονείς και η συμφωνία τους για τον χωρισμό της περιουσίας τους).
- Έκδοση του διαζυγίου από τον συμβολαιογράφο, με υπογραφή της συμφωνίας και από τους δικηγόρους.
Τα απαιτούμενα δικαιολογητικά είναι τα εξής:
- Ληξιαρχική πράξη γάμου
- Πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης
- Ληξιαρχικές πράξεις γέννησης των τέκνων εάν υπάρχουν
- Φωτοτυπίες των ταυτοτήτων των συζύγων
- Δύο πληρεξούσια, ένα για τον κάθε δικηγόρο των δύο συζύγων
- Σύντομη περιγραφή της περιουσίας των συζύγων (κινητών και ακινήτων)
Κατόπιν της έκδοσης του διαζυγίου, θα πρέπει να γίνουν κάποιες ακόμα ενέργειες όπως η προσκόμιση της συμβολαιογραφικής πράξης στο Ληξιαρχείο για τη λύση του γάμου, οι οποίες δεν χρειάζονται υποχρεωτικά δικηγόρο και οι οποίες μπορούν να γίνουν από τους συζύγους απευθείας.
Καθίσταται, επομένως σαφές ότι η διαδικασία της συναινετικής λύσης του γάμου είναι οικονομικά πιο συμφέρουσα, ιδιαίτερα γρήγορη, σε σχέση φυσικά με τη διαδικασία της κατ’ αντιδικία λύσης του γάμου η οποία συνεπάγεται και δικαστική διαμάχη των συζύγων και λιγότερο ψυχοφθόρα για τα εμπλεκόμενα μέρη.
Μετά την μη εμπλοκή των δικαστηρίων στην έκδοση του συναινετικού διαζυγίου, η επιλογή συμβολαιογράφου και δικηγόρων με ειδικές γνώσεις και εμπειρία επί του θέματος είναι απαραίτητη και πολλές φορές κρίσιμη για την ασφάλεια και την ουσιαστική και τυπική αρτιότητα της διαδικασίας.