ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΤΑΙΡΟΥ ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΑΥΤΗΣ
Στην περίπτωση των προσωπικών εταιρειών, καθώς και εταιρειών χωρίς νομική προσωπικότητα αλλά και της περίπτωσης της κοινοπραξίας, αναφύεται το ζήτημα του τρόπου λειτουργίας και συνέχισης του νομικού προσώπου μετά τον θάνατο ενός εκ των εταίρων, λαμβανομένων υπόψιν των προσωπικών δεσμών στους οποίους βασίζεται η εταιρική σχέση.
Περισσότερα…
Συγκεκριμένα για την περίπτωση της κοινοπραξίας, θα πρέπει να διακρίνουμε μεταξύ κοινοπραξίας ασκούσας και μη ασκούσας εμπορική δραστηριότητα. Στην πρώτη περίπτωση, το α. 293§3 ν. 4072/2012 ορίζει ότι «εφόσον η κοινοπραξία ασκεί εμπορική δραστηριότητα, […] εφαρμόζονται ως προς αυτήν αναλόγως οι διατάξεις για την ομόρρυθμη εταιρεία». Συνεπώς, εφαρμογή βρίσκει μεταξύ άλλων το α. 260§1 ν. 4072/2012 για τις ομόρρυθμες εταιρείες, όπου προβλέπεται ότι ο θάνατος εταίρου επιφέρει την λύση της εταιρείας, εκτός αν καταστατικά έχει συμφωνηθεί κάτι διαφορετικό. Είναι, επομένως, δυνατόν, οι μετέχοντες στην κοινοπραξία να συμφωνήσουν λόγου χάριν ότι ο θάνατος εταίρου δεν θα επιφέρει την λύση της εταιρείας ή ότι η εταιρεία θα συνεχιστεί με ή χωρίς τον κληρονόμο του θανόντος εταίρου.
Αντίθετα, αν η κοινοπραξία δεν ασκεί εμπορική δραστηριότητα, εφαρμογή βρίσκει το άρθρο 773 ΑΚ, ελλείψει ειδικότερης διάταξης, καθώς η παράγραφος 2 του α. 293 ν. 4072/2012 ορίζει ότι «στην κοινοπραξία που συστήθηκε με σκοπό το συντονισμό της δραστηριότητας των μελών της εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις για την αστική εταιρεία». Το παραπάνω άρθρο δίνει τις ακόλουθες τρεις δυνατότητες στους επιζώντες εταίρους:
Α. Συνέχιση μόνο με τους επιζώντες εταίρους. Στην περίπτωση αυτή, η εταιρική συμμετοχή δεν περιέρχεται στους κληρονόμους του θανόντος και συνεπώς οι τελευταίοι θα ευθύνονται μόνο ως κληρονόμοι έναντι των εταιρικών δανειστών για τα χρέη που είχε ως τον θάνατό του ο αποβιώσας, και όχι για τυχόν δημιουργηθέντα μετά τον θάνατο χρέη. Επίσης, οι κληρονόμοι θα έχουν εναντίον των επιζώντων εταίρων ενοχική αξίωση καταβολής προς αυτούς της αξίας της εταιρικής συμμετοχής του θανόντα.
Β. Λύση της εταιρείας, όπου οι κληρονόμοι αποκτούν κανονικά την εταιρική συμμετοχή, ενώ η εταιρεία βρίσκεται σε φάση εκκαθάρισης, κάτι που έχει ως επακόλουθο να ευθύνονται όχι μόνο για τα πριν τον θάνατο χρέη, αλλά και για τυχόν οφειλές που δημιουργήθηκαν το πρώτον μετά τον θάνατο του κληρονομούμενου εταίρου.
Γ. Συνέχιση εταιρείας με επιζώντες εταίρους και με κληρονόμους του αποθανόντος, ακόμη και αν είναι ανήλικοι. Και στην τελευταία αυτή περίπτωση οι κληρονόμοι αποκτούν την ιδιότητα του εταίρου και υπεισέρχονται αυτοδικαίως στη θέση που είχε ο κληρονομούμενος στην εταιρεία. Το γεγονός αυτό της υπεισέλευσης επιβάλλει φυσικά την τροποποίηση του καταστατικού.