Κατά τη συμπλήρωση δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9) οι ιδιοκτήτες προβαίνουν σε λάθη που οδηγούν σε αύξηση του οφειλόμενου φόρου. Τέτοια λάθη είναι συνήθως η λανθασμένη απόσταση ενός αγροτεμαχίου από τη θάλασσα, τα λάθη ως προς την επιφάνεια, η δήλωση των βοηθητικών χώρων ως κύριων, καθώς και λάθη ως προς την ηλικία, τις προσόψεις και τον όροφο του ακινήτου.
Τα πιο συνηθισμένα λάθη που έχουν κάνει οι ιδιοκτήτες ακινήτων στη συμπλήρωση του Ε9 τα οποία αυξάνουν τον οφειλόμενο φόρο είναι:
- λανθασμένη αναγραφή απόστασης αγροτεμαχίου από τη θάλασσα
– δήλωση βοηθητικών χώρων ως κύριων. Σε αυτήν την περίπτωση χρεώνεται κανονικός φόρος ανά τετραγωνικό και όχι ο μειωμένος κατά 90% σε σχέση με το φόρο που αναλογεί σε χώρο κύριας χρήσης. Ένα πολύ συνηθισμένο λάθος είναι να δηλώνεται ως κύριος χώρος η υπόγεια επιφάνεια ακινήτου ή το πατάρι που επικοινωνεί με εσωτερική κλίμακα με τον κύριο χώρο καταστήματος - λάθη στην επιφάνεια, την ηλικία του ακινήτου (ως έτος κατασκευής δηλώνεται το έτος έκδοσης της οικοδομής αδείας) και τον όροφο είναι πολύ συνηθισμένα. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στις περιπτώσεις μεζονετών ως όροφος δηλώνεται ο υψηλότερος όροφος της συγκεκριμένης ιδιοκτησίας.
- δήλωση ακινήτων στα οποία υπάρχει επικαρπωτής. Σημαντικό σε αυτήν την περίπτωση είναι να δηλώνεται το σωστό έτος γέννησης του επικαρπωτή διότι από την ηλικία του εξαρτάται και το ποσοστό του φόρου του ακινήτου το οποίο θα χρεωθεί σε αυτόν και αντίστοιχα το ποσοστό του φόρου που θα χρεωθεί στον ψιλό κύριο. Ο γενικός κανόνας είναι ότι όσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία του επικαρπωτή τόσο μεγαλύτερο μέρος του φόρου του ακινήτου χρεώνεται στον ψιλό κύριο. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν ο επικαρπωτής έχει περάσει το 80ο έτος της ηλικίας του, τότε ο ίδιος πληρώνει μόνο το 10% του ΕΝΦΙΑ που αναλογεί στο ακίνητο και ο ψιλός κύριος το υπόλοιπο 90%.
- δήλωση χώρων που στην οριζόντια ιδιοκτησία εμφανίζονται ως αποθήκη ως επαγγελματικός χώρος. Αυτό συμβαίνει στις περιπτώσεις που το ακίνητο είναι μισθωμένο ως επαγγελματικός χώρος.